Wedstrijd Brugge & Autoloze zondag

een week of 2 geleden zag ik plots dat er toch een wedstrijd was ik West Vlaanderen. Mits ik wel zin had en toch wilde tonen dat er wel interesse was voor een wedstrijd in de regio.

Alleen bleek dit ook samen te vallen met de autoloze zondag wat maakte dat ik zoiezo met de fiets naar en van de wedstrijd zou moeten. Nu dat is niet echt een probleem als je een Milan in huis hebt. Alleen moet ik er op letten dat ik tijdens de heen rit mezelf al niet op rij zodat ik nog genoeg energie over heb voor de wedstrijd zelf en terug te thuis te geraken.

De dag zelf ben ik meer dan op tijd afgereisd om zeker niet te laat te zijn en mezelf te moeten haasten onderweg. En goed maar want op het traject dat ik had uitgetekend lagen 2 wegenwerken. Na iets meer dan 40km was ik uiteindelijk aangekomen aan de Piste in Brugge de Milan geleegd van alle overbodige spullen die ik niet nodig heb om wedstrijd te rijden. En dan nog effen de piste  gaan verkennen om een te weten wat de Milan doet op die schuin liggende bocht en de hartslag toch al eens omhoog te jagen.

Kort na de start van de wedstrijd wis ik al dat ik misschien nog voor de 2e plaats kon gaan rijden maar de eerste was zeker niet haalbaar Peter C. rijd een heel stuk harder dan ik. Ik kon de eerste ronden Gert L. wel nog volgen maar na een aantal ronden bleek ook dit niet echt haalbaar. Dus had ik mijn zinnen gezet om mijn 3e plek veilig te stellen wat maakte dat ik eerst zou gaan proberen mijn directe achtervolgers zo snel als mogelijk te dubbelen. Nog een paar ronden verder bleek dit al gelukt te zijn en vanaf dat moment heb ik een beetje gas terug genomen want nu was er eigenlijk nog enkel ervoor te zorgen dat ik niet terug werd ingehaald door een van de 2 rijders die voor de 4e plek aan het vechten waren. Maar uiteindelijk bleek dit geen enkel probleem want ik heb ze gedurende de rest van de wedstrijd nog verschillende malen ingehaald zelfs zonder volluit te hoeven gaan. Jammer dat er niet meer directe concurrentie was om mij uit te dagen en zou een mooiere gemiddelde snelheid te hebben.  Uiteindelijk na aankomst bleek mijn gemiddelde op zo'n 49,4km/h te zijn geëindigd wat niet slecht is natuurlijk en zeker nog voor verbetering vatbaar.


Uiteindelijk ben ik 3e geworden op 6 velomobielen wat voor een eerste wedstrijd met de Milan zeker niet slecht is. Met nog wat verder afstellen van de Milan kan dit resultaat misschien nog een heel stuk verbeteren.

Na de wedstrijd werd het tijd om terug naar Diksmuide te rijden want ik had ook daar nog afgesproken om met de fietsersbond van Diksmuide een stand te gaan bemannen om ons 1 wat meer kenbaar te maken en 2 te tonden dat er naarst gewone 2wielige fietsen ook nog andere modellen bestaan o.a. velomobielen, bakfietsen en assistentiefietsen.

Ik dacht dat ik na 138,8km waarvan nog eens een 50km wedstrijd ik dit de maandag zou gaan voelen.  Maar niks daarvan ik kon gewoon terug aan de normale kruissnelheid gaan rijden als voor de wedstrijd.

Eerste dag Woon werk verkeer

Vandaag voor het eerst de Milan kunnen testen op de woon werk route. Nu kreeg ik voor het eerst te zien hoe de Milan reageert op een bekende route voor mij. hieronder enkele conclusies:

• kruissnelheid: 40 tot 50 km/h
• trapas mag een klein beetje meer naar voor komen als ik zonder mat wil verder rijden
• Bij stilstaan word het wel zeer warm in de Milan toch met de volledige kap er op.
• De Milan is naar mijn gevoel ook veel baan vaste dan de Versatile al ligt dit misschien aan het zeer laag zwaartepunt
• De 2 bakken achter de wielkasten zijn wel goed maar ik loop er soms met mijn schoenen tegen aan. eens de bakken terug los maken (zijn maar met velcro vast gemaakt) en iets verder hermonteren.

Verder moet ik toegeven dat het wachten op de Milan het meer dan waard was.  Nu snap ik meteen ook waarom Räderwerk niet graag toegevingen doet aan hun velomobielen.  Wat in praktijk maakt dat ze eigenlijk alleen carbon Milan willen maken omdat een glasvezel Milan eigenlijk afbreuk doet aan het concept van de Milan. Ze willen deze wel nog aanbieden maar dit alleen als iets meer budget vriendelijk model.

Verder misschien ook nog eens melden dat de €1900 meerprijs tussen de glasvezel en de carbon versie eigenlijk niet alleen aan de carbon ligt maar ook aan een aantal andere onderdelen. met name worden er ook Ginkgo wielen set en Sram X9 en X0 elementen worden gebruikt. Allemaal om zo het gewicht zoveel als mogelijk te laten zakken. Dat is metten ook de reden dat ze er als enige in slagen om 5kg verschil te creëren tussen de glasvezel (bugetvrienderlijke) Milan en de carbon milan te maken.

Ophalen van Milan en rit naar huis

Na dat ik op 6 december mijn Milan had besteld kon ik vandaag eindelijk de Milan gaan ophalen.

Deze morgen om iets na 8en de trein genomen naar Gent van daaruit had ik nog voldoende tijd om te wandelen (ongeveer 45 min.) tot aan Fietser.be. Daar aangekomen de Milan nog een beetje afgesteld en dan was hij klaar voor een klein testritje rond de blok. Het eerste rondje zonder deksel en daarna nog een rondje met deksel al snel werd duidelijk dat ik de ventisit mat beter er afhaalde om iets meer plaats te hebben aan mijn hoofd en knieën.

Aan fietser klaar voor vertrek

Tegen dat ik klaar was met het afstellen en test rijden waren Ronny en Peter er ook zij zouden een stuk/ volledige rit samen met mij rijden.  Omdat ik de fiets nog niet volledig ken en ook de route grotendeels over voor mij onbekende wegen liep had ik afgesproken dat we het rustig aan zouden doen (d.w.z. kruissnelheid niet veel hoger dan 30km/h laten gaan). In praktijk was dit zeker geen probleem ik moest mij verschillende malen inhouden om niet te snel te gaan zeker als er dan af en toe een racefietser ons inhaalde. Ik heb echt genoten van elke km onderweg en eenmaal thuis heb ik toch nog effen staan kijken naar de Milan, ik kon het maar niet geloven dat hij thuis stond.

Ergens onderweg aan een gesloten café