maandag 30 oktober 2017

Herstellen van lekken binnenband en zoeken naar reden hiervoor

Na dat ik de zondagochtend 3/10 tijdens de rit naar Aalter een platte band had gehad was het een paar dagen later het moment om een de band te bekijken en te zien wie of wat de reden was van de platte band het leek op het eerst gezicht gewoon op een perforatie van een scherp voorwerp. Dan maar eerst eens kijken in de buitenband of er nog iets scherps was achter gebleven. Aan de binnenkant was niks te vinden daarentegen de buitenkant was wel te zien dat lek rijden niet zo onlogisch was.

Bleek dat de noodstop tijdens de randoneurs tocht ervoor had gezorgd dat het laatste stuk rubber boven het textiel weg was geschraapt gevolg een grote vlek textiel zichtbaar was. Door de vondst van dit probleem ben ik direct de ander band gaan bekijken een ook daar was op 1stuk het textiel zichtbaar dus dringend te vervangen voor er nog een platte band volgde. Dus de 2 banden vooraan op durano’s gezet.

Donderdag 26/10 tijdens het buitenzetten van de Milan ondervond ik al dat deze moeilijk reed bij het buiten duwen. In eerst instantie dacht ik aan een slepende rem of zo maar na een poging om te vertrekken was het tijd om terug uit te stappen want dit was geen slepende rem of zo maar gewoon een platte band. De fiets een paar meter terug naar huis gesleept en daar binnen snel een nieuwe binnenland genomen en de kapot er uit gehaald en nieuw in gestoken en op geblazen. 9min later zat ik al terug in de fiets en op weg naar het werk. Verder geen problemen meer ondervonden. Nu vind ik het wel raar de Continental grand prix hadden meer dan 7000km voor ze een lek hadden de Schwalbe Durano was al na 500km voor het eerst lek. Laat ons zien wat het over lange termijn heeft.

Ondertussen ben ik toch eens aan het uitkijken voor nieuwe banden en daarbij lonkt voor mij toch nog eens een test waarom de velomobiel niet op tubeless banden zetten. Eerste werk is nu aan de redelijke prijs een aantal banden vinden voor deze test. En dan eens kijken of die setup ook evenlang meegaat en even vlot rijd zonder de nodige lekken. Bij eerste zoektocht blijk er zeer grote verschillen tussen de verschillende leveranciers. Maar meer hierover in een latere post.

maandag 2 oktober 2017

1 weekend 2 grote tochten

Ik had al verschillende keren een randoneurs tocht willen mee rijden maar de meesten vertrokken te ver en als ze al dicht waren dan zocht ik wel naar een excuus om niet mee te moeten rijden. Nu kwam er toch een mogelijkheid naar boven. Namelijk via het forum van Ligfietser.be werd er melding gemaakt dat er een tocht vertrok vanuit Oudenburg en dit weekend was nog niet bezet ik dan maar voorlopig dit weekend reserveren hiervoor.

Alleen had ik er niet op gerekend dat de fietsgroep van het werk zou beslissen om dat zelfde weekend ook een tocht te gaan rijden en dan nog vertrekkend vanuit de vestiging in Aalter. Dit wilde zeggen dat ik 50km heen de tocht en 50 terug ook nog bij zou komen. Ik sloeg dan ook aan het twijfelen wat ik zou doen. Enkel de Randoneur enkel de rit met de collega's of beide. 

Mits ik niet echt kon kiezen en ik beide graag zou meedoen heb ik nog een periode zitten twijfelen. Uiteindelijk een goede week ervoor beslist om de uitdaging aan te gaan en beide tot een goed eind proberen te brengen. Een +200km tocht heb ik nog maar 1 x echt gedaan laat staan 2 dagen na elkaar een tocht van +-200km.

Dag 1 zaterdag

7:15 aankomst in Oudenburg nu nog wachten op de rest. Tegen iets voor 8:00 was iedereen aanwezig en ingeschreven. We zijn uiteindelijk met z'n zessen (5 velomobielen en 1 roeifiets ) vertrokken en na Ieper zijn er al 2 terug af geslagen richting huis en waren we nog met z'n vieren tot aan de de Knokkebrug in Diksmuide daar heeft er dan nog ene afgeslagen richting huis omdat hij nog volk verwachte thuis. het gevolg was dat we uiteindelijk met z'n drieën zijn aangekomen.

De rit zelf vond ik geweldig mooi het bracht ons lang een hoop plaatsten die zeer belangrijk waren voor WO I ondanks de soms vrij steile klimmetjes maar ondanks alles zijn we nergens moeten gaan uitstappen om boven te geraken. Zowat halfweg zijn we op ziekenbezoek geweest bij Erik die door een val niet kon deelnemen aan de tocht en mits we rond zowat half weg bijna zijn huis passeren konden we zijn aanbod niet laten gaan om daar 's middags te stoppen om te eten we hebben daar dan ook de keuze gekregen om lasagne of een boterham te eten. Daarna zijn we terug vertrokken voor de 2e helft van de tocht. In de zijdelingsestraat lag de weg er spek glad met als gevolg Dat Wouter plots onderuit ging daardoor heb ik alle remmen moeten toe gooien om daarop niet te rijden  Op zo'n weg maakt dit uit dat de Milan aan het slippen ging en bijna niet controleerbaar was hij kwam uiteindelijk tot stilstand in de graskant. Gelukig niks ergs behalve wat textiel schade bleek het bij wouter mee te vallen en voor mij was vooral het loopvlak beschadigd. Na zo'n 180km kwam de tocht op een paar 100 m van de mijn thuis adres ondanks dat heb ik toch door gezet en verder met de rest verder gereden tot aan het eindpunt.
foto Erik
Daarna moest ik nog zo'n 20km terug naar huis. Eenmaal daar aangekomen heb ik de fiets terug opgekuist en klaar gemaakt voor de volgende rit en dan rustig aan gedaan en vroeg terug gaan slapen want de volgende dag was er terug een fietstocht geplant deze keer samen met de collega's van het werk



Dag 2 zondag

Ook nu was het vorig dag want we hadden tussen 8:30 en 8:45 afgesproken in Aalter en voor de 50km naar daar had ik iets meer dan 2 uur gereken om daar te geraken.  Dus mijn start uur was uitgerekend om 6:20 ik ben ook om dat uur vertrokken. Het eerst dat ik moest vaststellen is dat de Milan precies niet vooruit te krijgen was maar waaraan dit lag was totaal niet duidelijk was het nu de benen die niet mee wilden of iets anders dat kon ik niet echt uitmaken zo'n 7 à 10 km verder had ik toch al een deel van de oorzaak gevonden ik stond toen in het midden van niks en kwam tot de vaststelling dat de lucht totaal verdwenen was uit mijn linker voorwiel. D.w.z. dat ik hier in de donker sta met een platte band dit was meteen een extra uitdaging een band vervangen in de totale duisternis enige licht die ik had waren deze op de GSM en de vaste verlichting op de fiets. Na een goed 15 à 20 minuten was ik er toch in geslaagd om de band te vervangen en de nodig druk in de nieuwe band te krijgen. vanwaaruit werd onmiddellijk duidelijk dat ik alles uit de kast zou moeten halen om nog op tijd te geraken op de afspraak. En dan viel ook meteen op dat de benen niet echt super zaten dit werd dan ook een echt gevecht tegen de pijn.

Eenmaal daar aangekomen snel iedereen begroet en de nodige commentaar ontvangen over de rit van zaterdag er waren toch een aantal mensen die eerst niet echt wilden geloven dat ik zaterdag al 244km had gereden en nu van Diksmuide naar Aalter was gereden om een rit mee te rijden. Achter wat uitleg waren de meesten toch overtuigd maar je zag toch dat ze mij in hun achterhoofd zot verklaarden. De rit slingerde door het mooie Meetjesland en na iets meer dan 70km waren we terug aan het startpunt en kon ik na een korte pauze terug naar huis rijden. Daar aangekomen had in nog net fut genoeg om de fiets uit te kuisen en in de living me in de zetel te ploffen. Na wat rusten heb ik dan nog een deel van de huishoudelijke taken gedaan en dan was het voor mij bedtijd want morgen is het terug werkendag.